Trúboðar eru sjálfboðaliðar sem hafa lagt hefðbundið líf sitt til hliðar í allt að tvö ár til að hjálpa öðrum að komast nær Jesú Kristi. Áður en þau lögðu af stað í trúboð voru þau nemendur, starfsmenn, íþróttamenn, bókaormar, tónlistarmenn, og þið skiljið hugmyndina. Eftir þjónustu sína munu þau snúa aftur heim til að ljúka háskóla, vinna, fara á stefnumót og giftast og lifa nokkuð eðlilegu lífi.

Þau koma frá öllum heimshlutum. Það er ekki óalgengt að trúboðar þjóni í landi og tali annað tungumál en sitt eigið. Trúboðar geta verið ungt fólk eða fólk komið á eftirlaun, einhleypt eða gift fólk. Hver sem aldur þess er, þá er ásetningur þess einlægur – það yfirgefur heimili sitt og fjölskyldu um skeið til að gera það sem Jesús kenndi postulum sínum: „Farið út um allan heim og prédikið fagnaðarerindið öllu mannkyni“ (Markús 16:15).

Nei. Fagnaðarerindi Jesú Krists er fyrir alla. Hann býður öllum að koma til sín „án silfurs og endurgjaldslaust“ (Jesaja 55:1). Trúboðar greiða í raun fyrir að sjá ykkur og standa straum af eigin kostnaði við að fara í trúboð. Kirkjuleiðtogar og bekkjarkennarar á staðnum fá heldur ekki greitt fyrir sín störf.

Samkomutími kirkjunnar er mismunandi eftir söfnuðum. Það er þó alltaf hægt að treysta á eina aðalsamkomu fyrir alla og síðan námsbekki fyrir börn, unglinga og fullorðna.

Samkoman fyrir alla er kölluð „sakramentissamkoma.“ Sú samkoma samanstendur af söngvum, bænum og prédikunum (eða „ræðum“) sem mismunandi meðlimir safnaðarins flytja í hverri viku. En mikilvægasti hluti samkomunnar er þegar við tökum sakramentið (sem er svipað og altarisganga) til að minnast frelsarans.